Laten we beginnen met een voedingsacroniem: BMI. Je hebt waarschijnlijk al eerder van deze gehoord. De letters staan voor "body mass index", en simpel gezegd, is het een maatstaf die volwassenen indeelt op basis van lengte en gewicht. Het is veelbesproken en vaak onderwerp van felle discussies. Maar waarom is dat zo?
Je kent hem en houdt van hem - het is voedingsdeskundige en voedingsonderzoeker Richie Kirwan, en hij is hier om alle noodzakelijke informatie over BMI met jullie te delen. Maar eerst een disclaimer: hij probeert je op geen enkele manier te overtuigen voor of tegen BMI te zijn. Hij is hier alleen om je de feiten te geven, je te vertellen wat de problemen met BMI zijn, waarom het zo veel wordt gebruikt en op welke momenten het nuttig kan zijn.
https://youtu.be/JJf9BzIf1oo
Wat is het?
BMI is al in de 19e eeuw ontwikkeld en de lange levensduur is deels te danken aan de eenvoud. Het is een manier om iemands lichaamsgewicht te meten in verhouding tot hun lengte. Het is erg eenvoudig, je kunt het zelf prima doen. Neem je lichaamsgewicht in kilogrammen en deel dit door je lengte. En daar heb je het.
Maar zoals Richie zegt, BMI op zich is vrijwel nutteloos. Het zegt ons niets. Maar wees niet bang, daarom is er een volledige reeks categorieën om mensen te groeperen op basis van hoe ver hun gewicht afwijkt van de norm voor hun lengte.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), de grote autoriteit van de wereldwijde gezondheid, heeft het "normale" BMI-bereik gedefinieerd tussen 18,5 en 24,9.
| Categorie | BMI |
| Ernstig ondergewicht | Minder dan 16,0 |
| Ondergewicht | 16.0-18.5 |
| Normaal bereik | 18.5-24.9 |
| Overgewicht | 24,9-29,9 |
| Zwaarlijvigheid klasse 1 | 30,0-34.9 |
| Zwaarlijvigheid klasse 2 | 35.0-39.9 |
| Zwaarlijvigheid klasse 3 | Meer dan 40.0 |
Bereiken onder 18,5 worden als ondergewicht beschouwd en boven 24,9 worden als overgewicht beschouwd. Alles boven de 30 wordt geclassificeerd als "zwaarlijvig", met drie afzonderlijke categorieën voor deze bereiken.
Een probleem waar Richie op wijst, is de naamgeving van deze classificaties, in plaats van de classificaties zelf. Niemand wil zijn BMI laten meten en dan te zwaar of zwaarlijvig genoemd worden. Dus in plaats van deze namen te hebben, kan het nuttiger zijn ze te veranderen in iets neutraals, zoals cijfers. Een normale BMI kan bijvoorbeeld worden hernoemd naar Klasse 0, ondergewicht Klasse - 1, en overgewicht Klasse + 1, enzovoort. Het is echter onwaarschijnlijk dat het naamgevingssysteem in de nabije toekomst zal veranderen.
PSA: BMI moet niet worden verward met BMR - basaal metabolisme. Maar daar kun je hier meer over te weten komen:
Hoe het wordt gebruikt
BMI wordt gebruikt om gezondheidstrends in relatie tot de categorieën te observeren. Hoe verder je BMI bijvoorbeeld in beide richtingen van het "normale" bereik ligt, hoe meer risico je loopt op gezondheidsproblemen.
Dit betekent niet dat je gezondheidsproblemen zult krijgen zodra je de drempel naar een andere BMI-categorie overschrijdt. Het betekent alleen dat het risico groter is. Om deze reden kan BMI nuttig zijn als een snel en gemakkelijk screeningsinstrument in de geneeskunde om vast te stellen of iemand risico loopt op een gezondheidsprobleem, hoewel er meer tests moeten worden uitgevoerd na deze identificatie.
Is het een goede maatregel?
BMI wordt zo veel gebruikt omdat het zo'n eenvoudige maatstaf is. Het is snel te berekenen, er is geen dure apparatuur nodig en in algemene zin heeft het een relatie met sommige gezondheidsproblemen, of in ieder geval het risico daarop.
Maar hier is het ding: BMI is absoluut geen manier om te diagnosticeren hoeveel lichaamsvet iemand heeft of om hun lichaamsvetverdeling te beoordelen. En het is geen manier om iemand te categoriseren als gezond of ongezond.
Problemen met BMI
In de categorie "normaal" zijn er vaak mensen met normale niveaus van spier- en lichaamsvet. Maar het is daar niet toe beperkt. Er zijn ook mensen met weinig spieren en veel lichaamsvet, ook wel bekend als "mager vet" of in meer wetenschappelijke termen "sarcopene obesitas". Sarcopene verwijst naar lage niveaus van spiermassa en obesitas verwijst naar hogere niveaus van lichaamsvet. Dit is een ongezonde lichaamssamenstelling, maar omdat het vaak in de "normale" BMI-categorie valt, kan het worden gemist, samen met de bijbehorende gezondheidsproblemen.
Aan de andere kant van het spectrum zijn er veel atleten met veel spieren en weinig lichaamsvet. Maar aangezien spieren zwaarder zijn dan vet, worden ze meestal gecategoriseerd als overgewicht of obesitas, terwijl ze in feite ongelooflijk gezond kunnen zijn.
Alleen omdat iemand meer lichaamsvet heeft, wil dat nog niet zeggen dat hij minder gezond is. Er is iets dat bekend staat als "metabolisch gezonde obesitas". Dit is wanneer de BMI van een persoon in de categorie zwaarlijvig is, dus ze hebben een hoog lichaamsvetgehalte, maar ze hebben niet de stofwisselingsproblemen die gepaard gaan met obesitas. Dat gezegd hebbende, metabolisch gezonde obesitas komt niet zo vaak voor en mensen met obesitas lopen nog steeds een groter risico om in de toekomst gezondheidsproblemen te ontwikkelen.
Een ander probleem met BMI is dat het kan leiden tot gewichtsstigma - wanneer mensen vanwege hun gewicht worden gediscrimineerd door gedachten of acties. Als iemand met een hoge BMI bijvoorbeeld naar de dokter zou gaan voor een probleem dat ze hebben gehad, kan hun gezondheidsprobleem worden toegeschreven aan hun lichaamsgewicht en kan hen worden verteld dat ze moeten afvallen om beter te worden. Dit kan betekenen dat sommige problemen zonder verder onderzoek of testen gaan, en dat het echte probleem onbehandeld blijft.
Alternatieven voor BMI
We hebben dus enkele problemen met BMI benadrukt, maar we gaan niet op de gebreken wijzen zonder een oplossing te bieden.
Richie suggereert dat taille-tot-heup of een taille-tot-hoogte-verhouding naast BMI kan worden gebruikt. Dit geeft dan een beter beeld van waar of hoe mensen lichaamsvet opslaan. Als iemand veel vet rond zijn middel opslaat, ook wel abdominale obesitas genoemd, loopt hij een groter risico op cardiometabole ziekten.
Als alternatief zouden DEXA's kunnen worden gebruikt. Dit staat voor dual-energy X-ray absorptiometry - een techniek die röntgenstralen gebruikt om de lichaamssamenstelling te meten. Deze kunnen nauwkeurige metingen van spiermassa, lichaamsvetpercentage en inzicht geven in waar lichaamsvet wordt opgeslagen. Dit alles is veel nuttiger voor een medische professional dan BMI. Maar het nadeel? Ze zijn duur.
Bericht om mee naar huis te nemen
BMI is een nuttig en basisinstrument om te kijken hoe lichaamsgewicht gerelateerd is aan gezondheid voor de algemene bevolking. Maar het is belangrijk om te onthouden dat het een beperkte tool is. En het is helemaal niet nuttig om een volledig beeld te krijgen van iemands gezondheid. BMI moet met een korreltje zout worden genomen. Het heeft namelijk zo zijn gebreken.
LEES DIT OOK:
Verwante artikelen
