Restaurants, cafés en afhaalrestaurants in Engeland met 250 of meer werknemers zijn nu verplicht om calorieën op hun menu's weer te geven. Deze laatste maatregel maakt deel uit van het streven van de regering om overgewicht aan te pakken, maar werd sceptisch ontvangen door ondernemers, deskundigen op het gebied van volksgezondheid en sommige campagnevoerders, die denken dat het mensen met een eetstoornis schade zal berokkenen.
Hoewel er enkele mogelijke voordelen zijn aan de verandering, zijn er waarschijnlijk ook veel nadelen, zowel op korte als op lange termijn. In dit artikel zal ik beide doornemen en beoordelen of het beleid waarschijnlijk zal slagen of dat het meer kwaad dan goed zal doen.
“Kinderen en volwassenen consumeren te veel calorieën”
In het eigen effectbeoordelingsdocument van de regering, waarin de doelstellingen en waarschijnlijke effecten van het beleid worden uiteengezet, wordt deze bewering gedaan:
“Kinderen en volwassenen consumeren te veel calorieën. Uit eten gaan is verantwoordelijk voor een aanzienlijk deel van de energie-inname van mensen. Bij het uit eten gaan is er echter beperkte toegang tot energie-informatie, waardoor het voor consumenten moeilijk is om weloverwogen keuzes te maken en gezondere opties te identificeren. Ervoor zorgen dat informatie beschikbaar is waarmee consumenten een weloverwogen keuze kunnen maken, ondersteunt het overheidsbeleid om de hoge percentages obesitas bij kinderen aan te pakken.”Op het eerste gezicht lijken de bedoelingen van het beleid redelijk en logisch. Maar een beetje peilen brengt de mogelijke gevaren van de ingreep aan het licht en verklaart waarom sommige betrokken partijen zorgen baren. Zoals altijd is de beste manier om het te evalueren door te focussen op gegevens en onderzoek.
Is verplichte calorie-etikettering op menu's gerechtvaardigd?
Het is waar dat obesitas een groeiend probleem is, en hoewel sommige mensen beweren dat het probleem overdreven is, moeten er stappen worden ondernomen om de impact ervan te verminderen.
Als iemand die ooit morbide obesitas had, denk ik dat het de moeite waard is om te zeggen dat we niet mogen ontkennen dat obesitas een groter risico op ernstige gezondheidsproblemen met zich meebrengt. Dat zeggen is niet "fatfobisch", maar gewoon een feit.
Obesitas is vaak het gevolg van gedrag dat heeft geleid tot overmatige opbouw van lichaamsvet (1). Dit wordt voornamelijk veroorzaakt door te veel eten en te weinig activiteit. De toename van lichaamsvet werkt echter niet voor iedereen hetzelfde; genetische, sociaaleconomische en andere omgevingsfactoren dragen allemaal ook bij (2).
Obesitas is een probleem dat steeds groter wordt en het neemt in een alarmerend tempo toe. Recent gepubliceerde rapporten (3) laten zien dat het obesitasniveau sinds 1993 bijna is verdubbeld (15% tot 28%) en dat driekwart van de 45- tot 74-jarigen te zwaar of zwaarlijvig is.
De percentages van obesitas bij kinderen zijn zelfs nog zorgwekkender: een op de zeven kinderen is zwaarlijvig op de leeftijd van 5 en een op de vier is zwaarlijvig op de leeftijd van 11. Kansarme kinderen hebben ook meer kans op obesitas, en deze kloof wordt steeds groter.
“Uit eten gaan is verantwoordelijk voor een aanzienlijk deel van de energie-inname van mensen”
Dit deel van de verklaring is moeilijk te analyseren omdat er niet wordt uitgelegd wat een "aanzienlijk" deel van de energie-inname is. Een studie uit 2017 kan echter enig licht op de situatie werpen; de onderzoekers gebruikten gegevens die waren gearchiveerd van de UK National Diet and Nutrition Survey.
Uit de studie bleek dat Britse volwassenen die minstens één keer per week uit eten gingen, een hogere gemiddelde dagelijkse energie-inname hadden (75-104 calorieën meer per dag) dan degenen die zelden uit eten gingen. De equivalente cijfers voor afhaalmaaltijden die thuis werden gegeten, waren 63-87 meer calorieën.
Kinderen die thuis minstens wekelijks afhaalmaaltijden aten, consumeerden 55-168 calorieën meer per dag dan degenen die deze maaltijden zelden aten. Bovendien ontdekten ze dat de kinderen die uit minder welvarende milieus kwamen, de neiging hadden om een hoger aantal calorieën per maaltijd te consumeren.
Volgens de beoordelingsverklaring van de overheid moeten volwassenen streven naar 2000 calorieën per dag (dit is verwarrend omdat de officiële voedingsrichtlijnen van de overheid 2500 calorieën voor mannen en 2000 calorieën voor vrouwen suggereren) (5).
Op basis van deze cijfers is het redelijk om aan te nemen dat de overheid ongeveer 10% definieert als het "aanzienlijke" deel van de dagelijkse energie-inname. Zonder verdere uitleg en details van de impact op het gewicht en de gezondheidsresultaten, is het moeilijk om te weten of deze 10% toename van de energie-inname inderdaad significant is of niet.
"Als we uit eten gaan, is er echter beperkte toegang tot energie-informatie, waardoor het voor consumenten moeilijk is om gezondere opties voor zichzelf en hun gezin te identificeren"
Dit is controversieel omdat de meeste bedrijven in de restaurants en restaurants in de horeca online of op verzoek voedingsinformatie verstrekken.
Bovendien is gebleken dat diëten van lage kwaliteit die verband houden met minder welvarende huishoudens consequent een probleem zijn van armoede en niet van onderwijs.
Betaalbaarheid, toegankelijkheid, kookvaardigheden, toegang tot kookapparatuur, vrije tijd om te koken en te sporten zijn allemaal belemmeringen voor het bereiken van een gezond, voedzaam dieet (6).
"Door ervoor te zorgen dat deze informatie beschikbaar is, kunnen consumenten weloverwogen keuzes maken en ondersteunt het overheidsbeleid om obesitas bij kinderen te verminderen."
Het etiketteren van calorieën op menu's kan consumenten in staat stellen weloverwogen keuzes te maken, maar zal het effectief zijn?
De primaire studie die de overheid heeft gebruikt om deze interventie te rechtvaardigen, ondersteunt inderdaad calorie-etikettering als een effectief middel om het aantal calorieën dat in één maaltijd wordt geconsumeerd te verminderen (7).
De krant ontdekte dat het opnemen van dit soort calorie-etikettering de gemiddelde energie-inname bij uit eten gaan of afhaalmaaltijden met 81 calorieën per maaltijd verminderde. Of dit een voldoende grote hoeveelheid is om de maatregel te rechtvaardigen, is een andere kwestie.
Een probleem met de studie is dat er mensen uit de VS en Canada bij betrokken waren, die niet representatief zijn voor het VK.
De meest nabije studie die ik vond - recent, representatief voor het VK, en met het soort interventie dat de overheid introduceert - liet geen voordeel zien bij het verminderen van het calorieverbruik per maaltijd (8).
In feite ontdekten de onderzoekers op de enige site die enig positief voordeel vertoonde (met de piek van dit voordeel op de eerste dag van de interventie), dat voedselselectie en calorie-inname uiteindelijk weer normaal werden.
Als we kijken naar hoe deze interventies de keuzes van kinderen vormgeven, is het nog somberder. In een grootschalig onderzoek (9) werd alle beschikbare literatuur over maatregelen voor het labelen van calorieën beoordeeld en werd vastgesteld dat er geen effect was op het verminderen van de calorie-inname van kinderen (noch wanneer ze zelf een keuze maakten, noch wanneer een volwassene voor hen koos).
Potentieel voor problemen met schade en sectorherstel
Afgezien van de vraag of de interventie effectief zal zijn om de calorie-inname van mensen te verminderen, geloven sommige campagnevoerders dat het op andere manieren schade zal toebrengen.
Tom Quinn, directeur externe zaken van Beat, een liefdadigheidsinstelling voor eetstoornissen in het Verenigd Koninkrijk, zei dat er aanwijzingen zijn dat calorie-informatie angst en leed veroorzaakt bij mensen met een eetstoornis.
"Het kan een fixatie op het beperken van calorieën voor mensen met anorexia of boulimia vergroten of schuldgevoelens vergroten voor mensen met een eetbuistoornis.""Er is ook zeer beperkt bewijs dat de wetgeving zal leiden tot veranderde eetgewoonten onder de algemene bevolking."Naast mensen met een voorgeschiedenis van eetstoornissen, zijn er anderen die mogelijk ook last hebben van deze nieuwe wetgeving.
Als je uit eten gaat met vrienden, familie of een geliefde, is het eerste dat in je opkomt dan "calorieën" of is het de daadwerkelijke ervaring die je op het punt staat te hebben?
Critici uit de restaurantsector suggereren dat de kwaliteit van de eetervaring kan worden belemmerd door bedrijven die zich verplicht voelen om bepaalde caloriequota te halen, waarbij chef-koks smaak en creativiteit opofferen voor lagere caloriewaarden.
Een ander ding om te overwegen is de uitvoerbaarheid van het verstrekken van nauwkeurige voedingsinformatie. Het eisen van consistent nauwkeurige voedingsinformatie betekent dat koks en chefs ervoor moeten zorgen dat elke portie exact hetzelfde is. Als je ooit in je leven hebt gekookt, weet je hoe moeilijk dat is voor jezelf of voor een groep mensen. Stel je nu eens voor hoe moeilijk dat zou zijn als je honderden maaltijden per dag zou moeten maken...
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik voel zeker voor het culinaire personeel; Ik denk gewoon niet dat degenen die dit mandaat naar voren schuiven logisch hebben nagedacht over de uitvoerbaarheid van wat ze vragen.
Het kan ook leiden tot zorgen over de toekomst van de sector. Niet alleen zijn de financiële implicaties onbekend (wat de effectbeoordeling zelf aangeeft), maar ook de impact op toekomstige generaties koks en ander keukenpersoneel.
Zou het degenen die geïnteresseerd zijn in het nastreven van deze carrières kunnen weerhouden om andere opties te verkennen?
Zullen er nog banen overblijven als de sector opnieuw een aanzienlijke financiële klap krijgt?
Het is ongelooflijk verrassend dat deze wetgeving werd uitgerold zonder zelfs maar een pilotstudie.
Calorieën zijn belangrijk bij het afvallen. Hier lees je hoe je ze op een gezonde manier in je voordeel kunt gebruiken:
Bericht om mee naar huis te nemen
Terwijl calorie-etikettering op menu's bedoeld is om het groeiende probleem van obesitas in het VK aan te pakken, is het uiteindelijk een misplaatste, waarschijnlijk ineffectieve en mogelijk schadelijke gezondheidsinterventie.
De interventie negeert veel van de factoren die leiden tot overgewicht en zal waarschijnlijk de situatie niet verbeteren en anderen zelfs schaden. Ondertussen zullen echte problemen onopgelost blijven en zich verder ontwikkelen.
Calorie-etikettering is voor mij als het richten van een klein waterpistool op een ongebreideld huisvuur. Ik ben zeker geen fan.
LEES DIT OOK:
