Als je de termen snelle en langzame spiervezels bent tegengekomen, vraag je je misschien af hoe dit verband houdt met je sportschooldoelen en hoe het precies zit rondom deze verschillende spiervezels. Ten eerste moet je begrijpen hoe spiervezels werken wanneer je probeert een paar herhalingen te doen van iets dat te zwaar is voor je lichaam, in vergelijking met het trainen van je spieren voor iets dat meer op uithoudingsvermogen is gebaseerd. Dus meer herhalingen met minder gewicht.
Er zijn dus twee soorten spiervezels. De eerste, de "slow-twitch" spiervezel, die dicht is met haarvaten en veel myoglobine bevat. Deze vezels zijn beter bestand tegen vermoeidheid en zijn de mindere van de twee als het gaat om groei en kracht. Type 2, "fast-twitch" spiervezels trekken sneller samen en groeien sneller dan type 1-vezels, wat betekent dat ze een groter vermogen hebben voor kracht en power. Type 2 spiervezels zijn sneller vermoeid.
Het verschil
Type 1 spiervezels hebben een lagere contractiesnelheid, het kleinere dwarsdoorsnede-oppervlak, de hoogste aerobe capaciteit en de laagste anaerobe capaciteit.
Type 1 spiervezels worden meestal gebruikt bij uithoudingsoefeningen door hardlopers en fietsers.
Type 2 spiervezels worden met name gebruikt door powerlifters en bodybuilders. Je kunt ze min of meer als het tegenovergestelde beschouwen, met korte uitbarstingen van kracht in tegenstelling tot het uithoudingsvermogen op lange afstand van type 1.
Ze hebben een hogere contractiele snelheid en het grootste dwarsdoorsnede-oppervlak. Ze hebben ook de hoogste anaërobe capaciteit en de laagste aerobe capaciteit.
Om te beginnen, als algemene regel geldt dat hoe meer herhalingen je doet, hoe meer je aan je langzame spiervezels zult werken. Hoe lager de herhalingen, hoe meer fast-twitch-vezels je zult werken.
Motorneuronen stimuleren je spieren om samen te trekken. Ze dragen impulsen van je hersenen. Eén motorneuron bestuurt overal 2-2.000 spiervezels. Wanneer je aan lichte lichaamsbeweging doet, zullen motorneuronen type 1 spiervezels stimuleren.
Hoe kun je dit in de context van je training plaatsen?
Bij powerlifting wordt er op zoveel mogelijk motorunits tegelijk geschoten. Wanneer je een reeks zware lage herhalingen doet, zal je lichaam motoreenheden rekruteren om het gewicht te overwinnen. Naarmate je leert zwaardere gewichten op te tillen, leert je lichaam op te tillen met zoveel mogelijk motoreenheden in één herhaling.
Als je een lager aantal herhalingen doet, werk je meer fast-twitch-vezels. Je kunt dit in je voordeel gebruiken door kracht te winnen door een laag aantal herhalingen te gebruiken. Een ander effectief gebruik, vooral voor bodybuilders die moeite hebben om een nieuw niveau te bereiken, is om je te concentreren op een set van 1-5 herhalingen en dit aantal te verlagen om het gewicht te verhogen. Zodra het lichaam leert comfortabel te zijn met deze toename, verhoog je het aantal herhalingen. Op deze manier werk je ook zo dicht mogelijk bij het hoogste percentage van je maximum van één herhaling (one rep max).
Wat gebeurt er als ik een plateau bereik?
Wanneer je een plateau bereikt en moeite hebt om de hoeveelheid gewicht die je optilt te vergroten, denk dan strategisch. Lagere herhalingen is geen achteruitgang, maar is letterlijk een manier om sterker te worden in de vorm van motorunits, die meer snel samentrekkende spiervezels zullen rekruteren om je te helpen door dat plateau te breken. Als je dit voor elkaar hebt gekregen, kun je weer kijken naar een toename in herhalingen, maar eerst: herstel.
Je zult je lichaam door nieuwe extremen laten gaan wanneer je het gewicht dat je optilt verhoogt, en daarom zul je evenveel belang moeten hechten aan rust, zodat je spieren kunnen genezen en groeien.
Vond je dit artikel interessant?
LEES DIT OOK:
