Dean Stott kwam op 17-jarige leeftijd bij het leger en, ondanks dat zijn eigen vader hem had verteld dat het avontuur "twee minuten zou duren", had hij op 21-jarige leeftijd alle militaire cursussen voltooid - behalve UK Special Forces.
Hij besloot de SBS (Special Boat Services) aan te vragen, die tot dan toe alleen voor mariniers openstond. Na een intens selectieproces van 6 maanden dat slechts een slagingspercentage van 4-5% heeft, was hij een van de weinige succesvolle personen die tot het einde kwamen.
https://www.instagram.com/p/B3Y9BFMAk55/?utm_source=ig_embed
Hij diende verschillende jaren bij de SBS, wat hij het "hoogtepunt" van zijn militaire carrière noemt.
"Ik leefde vrijwel dat spel‘ Call of Duty ’. Voor mij kon het niet beter worden. "In 2010 werd deze carrière tragisch beeïndigd.
Tijdens een HAHO-sprong, een parachutesprong op grote hoogte met grote opening, viel Dean's been vast in de tuigage toen hij het vliegtuig verliet. Hij probeerde verwoed zichzelf vrij te schoppen voordat de parachute openging, maar helaas lukt dat niet - wat betekende dat zijn been over zijn hoofd, naar rechts scheurde.
"Ik had het geluk dat mijn been er niet volledig af ging, want als dat het geval was geweest, zou ik tegen de tijd dat ik de dropzone bereikte, leegbloeden. Ik was op 4,5 kilometer hoogte, waar beperkte zuurstof is, ik dreef in en uit bewustzijn, probeerde bij het team te blijven. 'Wonder boven wonder kon hij landen - ook op slechts één been. Hij had zijn ACL, NCL, laterale meniscus in de knie, zijn kuit en quad gescheurd, alle spieren die zijn kniegebied ondersteunden, waren volledig verdwenen. De schade was zo groot dat hij het leger moest verlaten.
Dat was de moeilijkste klap van allemaal.
"Alles wat ik wist sinds de leeftijd van 17 was het leger, en ik was nu 33 jaar oud. De militairen voeden je, ze kleden je, ze betalen je op tijd. Ik wist niet in welk belastinggebied ik woonde; Het kon me niet echt schelen - ik deed gewoon het werk dat ik leuk vond. "Bovenop het proberen fysiek te herstellen, had Dean vervolgens een enorme mentale worsteling voor hem terwijl hij zich probeerde aan te passen aan het "burgerleven". Bijna van de ene dag op de andere was hij geen onderdeel meer van een hechte eenheid, wetende wat hij dag in dag uit deed, naar geen rol in de samenleving.
Gelukkig had hij een ondernemende vrouw om zich heen. Op een nacht hielp Alana hem terwijl hij naar EastEnders keek, zijn eerste particuliere beveiligingsbedrijf op te zetten met alleen haar Blackberry. Hij stortte zich volledig op zijn werk, variërend van het evacueren van buitenlandse ambassades in Libië tot het begeleiden van royalty's uit de VAE op hun superjacht.
Dingen kwamen tot een hoogtepunt toen hij thuiskwam van een reis met bloed aan zijn shirt van een slachtoffer. Hij vroeg terloops aan zijn vrouw of zij het schoon zou kunnen krijgen, en zij antwoordde dat zij zich meer zorgen maakte over hoe het daar in de eerste plaats kwam...
"We gingen zitten om te praten en we realiseerden ons al snel dat ik slechts 21 dagen thuis was in de laatste 365 dagen kalender. Ik probeerde de adrenalinestoot te evenaren die ik had toen ik in de Special Forces zat, zonder daadwerkelijk het feit aan te pakken dat ik het leger had verlaten. "Ze waren het er beiden over eens dat er iets moest veranderen. Dean probeerde zich bij Alana aan te sluiten bij haar vastgoedontwikkelingsbedrijf, maar hij had moeite om zich te concentreren tijdens vergaderingen over sanitair en verwarmingssystemen. Ze herkende snel de glazen blik in zijn ogen en vertelde hem dat hij iets moest doen om fysiek en mentaal betrokken te blijven - zonder terug te gaan naar de woestijn.
"Ik was op dit moment snel mijn 40e verjaardag aan het naderen, en ik dacht het altijd leuk te vinden om een wereldrecord te behalen. Alana gooide het Guinness Book of World Records naar me en het ging vanaf daar heel snel."Hij was begonnen met fietsen van en naar zijn werk, ongeveer 13 kilometer heen en terug, maar hij genoot ervan en het deed eigenlijk geen pijn aan zijn knie. Hij besloot naar fietsrecords te kijken, van Aberdeen tot Dundee en terug. Toen vond zijn vrouw de Pan American Highway - 's werelds langste wegennetwerk dat door 2 continenten en 15 landen loopt.
Voor een perspectief, dit is het equivalent van fietsen van Londen naar Sydney - en dan nog eens ruim 6000 kilometer.
Dean heeft het wereldrecord geprobeerd, ondanks dat hij destijds nog nooit meer dan 30 kilometer had gefietst. Hij was succesvol.
Dean was al betrokken bij liefdadigheidswerk, als ambassadeur voor The Royal British Legion en hij was een vertegenwoordiger van de SBS Association. Hij deed ook veel liefdadigheidswerk met Prins Harry, die hem benaderde terwijl hij besloot voor welke campagne hij deze uitdaging wilde doen.
“Hij vertelde me over zijn geestelijke gezondheidscampagne, Heads Together. Vanwege de banden met geestelijke gezondheid in het leger en mijn eigen ervaringen, dacht ik dat het perfect zou zijn om het daarvoor te doen. Ik wilde heel graag bekijken hoe fysieke activiteit je mentale toestand helpt. 'https://www.instagram.com/p/BkzqDjmnE07/?utm_source=ig_embed
Om de uitdaging voor te bereiden, geeft Dean toe dat hij het niet als een wielrenner benaderde, maar in plaats daarvan een militaire reeks orders nam en het in de fiets liet vallen. Hij las over fietsen, maar besloot ook met de mensen te praten die de uitdaging voor hem hadden gedaan. Hij was van plan om met Scott Napier te praten die de route in 125 dagen had afgelegd, maar tegen de tijd dat hij bericht kreeg van Guinness, had een andere man, Carlos Covarrubias, het in 117 dagen gedaan.
Hij ontdekte dat al hun problemen plaatsvonden in Zuid- en Midden-Amerika - bureaucratie aan de grenzen, taalbarrières, reserveonderdelen voor de fietsen, de hoogste bergen en de heetste woestijnen. Hij wilde niet gokken met al deze problemen in de tweede helft, dus besloot hij het omgekeerd te doen, van noord naar zuid.
Naast operationele planning wierp hij zich op de fysieke training.
“Iedereen vertelde me dat ik‘ fiets fit ’moest zijn en ik dacht, oh dat komt wel. Ik heb eerst alles helemaal verkeerd gedaan.'Hij moest zich ook voorbereiden op het scala van meedogenloze weers- en klimaatomstandigheden die hij zou tegenkomen. Hij ging bijvoorbeeld fietsen door de Atacama-woestijn in Chili, een van de droogste en populairste plaatsen ter wereld.
Om er zeker van te zijn dat hij dit soort omstandigheden zou aankunnen, ging hij 2 weken naar Dubai en bracht 8-10 uur per dag fietsen door bij temperaturen ver boven de 40 graden. Hij trainde ook in een hoogtecentrum in Londen, om zich voor te bereiden op de grootste klim op de Pan American Highway, die 67 km is (zeeniveau tot 4000 m per dag).
https://www.instagram.com/p/BsGKdLgHqY7/?utm_source=ig_embed
Tijdens dit alles probeerde hij ook sponsoring te vinden, dus vloog hij naar Londen om zijn campagne aan potentiële sponsors te presenteren.
"Het was moeilijk om aan deze mensen te presenteren en om geld te vragen, zeggend dat ik nog nooit eerder had gefietst. Ik ging de langste weg fietsen en € 1 miljoen ophalen voor geestelijke gezondheid. Ik denk dat ze dachten dat ik zelf psychische problemen had. ''Veel mensen waren echter bereid hem te steunen, en voordat hij was vertrokken had hij meer dan de helft van het doel in de tas.
Op 1 februari 2016 vertrok Dean vanuit Ushuaia, Argentinië, bijgenaamd 'End of the World'. Hij wist dat er uitdagingen zouden komen, maar hij had ze niet vanaf de eerste dag verwacht. In die eerste week vocht hij tegen 60 km/u zijwind waardoor hij onder een hoek van 45 graden in de wind moest fietsen om recht te blijven en torsie in zijn goede knie te veroorzaken.
“Ik had al hevige pijn op dag 2, wetende dat ik meer dan 100 dagen te gaan had. Het was moeilijk om ermee om te gaan. ”Hij benaderde deze uitdaging net zoals hij zijn selectieproces voor de SBS benaderde, waarbij hij het elke dag een voor een nam in plaats van zich te concentreren op het verre einddoel. Hij brak de 14.000 mijl route in dagen, elke dag in 4 50km etappes.
https://www.instagram.com/p/BfauJQ1DeI2/?utm_source=ig_embed
Het is ook niet eenvoudig om zijn voeding bij te houden, want het grootste deel van zijn tijd in Argentinië en Chili moest hij vertrouwen op wat hij in winkels en benzinestations kon krijgen, maar deze stopten in Peru.
“De enige optie die we hadden was om uit eten te gaan, wat betekende dat ik twee keer voedselvergiftiging kreeg. Je kunt nog steeds fietsen met voedselvergiftiging ... het is echter gewoon niet prettig. "Hij boekte echter goede vooruitgang, ondanks het ervaren van problemen aan de grenzen, bereikte hij de snelste tijd om de lengte van Zuid-Amerika te fietsen, het behalen van zijn eerste wereldrecord.
Met dit zelfvertrouwen onder zijn riem ging hij door met hernieuwde focus en bereikte Noord-Amerika tegen dag 70, wat 14 dagen voor was op het wereldrecord. Hij was in een geweldige positie en dacht dat hij misschien hier een dag rust kon nemen indien nodig.
Dat veranderde allemaal na een telefoontje met zijn vrouw.
Hij was uitgenodigd voor de bruiloft van Prins Harry en Meghan Markle en om op tijd terug te komen om aanwezig te zijn, moest hij de Pan American Highway in 102 dagen voltooien.
“Vóór dat telefoongesprek was ik 14 dagen voor op schema. Tegen het einde was ik plotseling 1 dag achter. Mijn plan moest volledig veranderen. ”Dean drong door in de wind en sneeuw in Canada en Alaska en slaagde er op de een of andere manier in om de dagen terug te pakken - met veel hulp van een app waarmee hij de windsnelheid en -richting voortdurend kon volgen. Hij was terug in een geweldige positie, maar toen kreeg hij nog een telefoontje om hem te waarschuwen dat profwielrenner, Michael Strasser, van plan was om de Pan American Highway in minder dan 100 dagen later in het jaar te doen.
In zijn niet aflatende streven naar excellentie veranderde Dean zijn doel opnieuw. Voor de laatste push van zijn uitdaging fietste hij 22 uur bij -18 ° C om ervoor te zorgen dat hij onder die 100-daagse grens kwam.
"Het oorspronkelijke plan was 110 dagen geweest, maar ik kreeg het in sub 100. Als dat vanaf het begin mijn doel was geweest, wie weet of ik het had gehaald, was het misschien teveel."https://www.instagram.com/p/BizGZymHaTh/?utm_source=ig_embed
Dean voltooide de Pan American Highway in een ongelooflijke 99 dagen en brak een tweede wereldrecord. Gedurende die tijd had hij slechts 5 dagen vrij - 3 vanwege het weer en 2 vanwege de logistiek - dus zijn hele uitdaging liep uit op 237 kilometer per dag, met een gemiddelde snelheid van 16,8 km / u. Aardig indrukwekkend, toch?
Maar het eerste wat mensen hem vroegen toen hij eindelijk terug was in Aberdeen was; "hoe was de bruiloft?"
Lauren is afgestudeerd in de Engelse literatuur en afkomstig uit het zuiden van het Verenigd Koninkrijk. Ze is altijd al dol geweest op zwemmen, heeft de afgelopen jaren de power van krachttraining ontdekt en geniet enorm van haar wekelijkse yogales.
In de weekenden kookt of eet ze meestal een soort van brunch en geniet ze van het uitproberen van nieuwe recepten met haar huisgenoten. Ze gelooft heilig in het evenwicht tussen de sportschool en af en toe een lekkere gin.
Lees hier meer over de ervaring van Lauren.
