“Ik bevond me een paar jaar geleden op een heel slechte plek. Ik was een behoorlijk groot kind en dat werd altijd opgepikt door andere kinderen op school, dus ik was me er zeer bewust van. Toen raakte ik geobsedeerd met dun worden, ik probeerde een paar jaar enorm dun te worden.
Het kostte me een tijdje om te beseffen dat ik eigenlijk gewoon gezond wil zijn, niet alleen dun zijn.
In die tijd maakte ik een moeilijke periode door - ik had veel angst en last van depressie. Ik las toen online dat hardlopen daarmee kon helpen, dus ik besloot het te proberen. Ik bedoel, ik moest ook mijn dieet verbeteren omdat ik toen waarschijnlijk bij drie afhaalrestaurants per week at. Het was schokkend - ik herinner me dat ook mijn huisgenoot het oppikte. '
"Ik begon hard te lopen en kreeg dat jaar een plek in de marathon van Londen - wat me echt dwong: " ik moet hier echt goed in zijn ". Ik had alle gear en dacht dat het allemaal geweldig zou worden. Maar niet veel mensen vertellen je over de echte pijn van het hardlopen en hoeveel het daadwerkelijk pijn doet, dus het duurde een tijdje om daar aan gewend te raken.
In het beging begon het effect te hebben en mijn geestelijke gezondheid te helpen, hoewel ik me realiseerde dat het eigenlijk 'me time' was. Ik kon echt beter over dingen nadenken en de fysieke kant ervan, fitter worden, bleek een beetje een bonus te zijn.
Dat was mijn stap naar fitness. Ik doe nu veel meer, maar in het begin was ik zo nerveus om naar een sportschool of naar een groepsles te gaan, omdat ik gefixeerd was op het niveau waarop andere mensen zouden zijn. Ik was zenuwachtig om zelfs ook maar door het gebouw te lopen, om me gewoon aan te melden en mensen om hulp te vragen.
Het is gewoon die push, je moet gewoon jezelf pushen om mee te doen. Nu ik het heb gedaan, ben ik er dol op - ik hou er letterlijk van om naar een nieuwe activiteit te gaan. Ik ben nu zoveel meer experimenteel met dingen, nu denk ik vaker, ‘ik probeer het gewoon’.
Ik vond ongeveer een jaar geleden een LGBT-spin-class en ik vind het geweldig. We zijn echt sociaal geworden, iedereen was in het begin bijna bang om met elkaar te praten, ik denk dat iedereen enorm zelfbewust was, maar nu is het echt het hoogtepunt van mijn week.
Dit is echt iets anders - voorheen had ik geen sociaal leven, het waren allemaal mensen van werk, wat geweldig is om te hebben, maar ik wilde die cirkel uitbreiden.
Ik denk ook dat ik het leuk vind om me gewoon gezond en goed te voelen, ik denk dat dat het beste is. Nu ben ik me niet zo bewust van mijn lengte of van hoe groot mijn spieren zijn - zolang ik me maar goed voel.
Mentaal heb ik geleerd dingen te beheersen. Vooral hardlopen heeft me geholpen om het verschil te leren tussen wat er psychologisch in je hoofd zit, als barrière, en wat een echte fysieke barrière is. Ik heb het verschil geleerd tussen een mentale "nee, ik kan dit niet" en een fysieke "nee, ik kan dit niet".
Lauren is afgestudeerd in de Engelse literatuur en afkomstig uit het zuiden van het Verenigd Koninkrijk. Ze is altijd al dol geweest op zwemmen, heeft de afgelopen jaren de power van krachttraining ontdekt en geniet enorm van haar wekelijkse yogales.
In de weekenden kookt of eet ze meestal een soort van brunch en geniet ze van het uitproberen van nieuwe recepten met haar huisgenoten. Ze gelooft heilig in het evenwicht tussen de sportschool en af en toe een lekkere gin.
Lees hier meer over de ervaring van Lauren.
